خودرو فراری F430 C دنده ای سال 2009

بازدیدها: 3

معرفی

هنگامی‌که «فراریF430» در سال 2004 میلادی گام به میدان گذاشت، خطوط جدید پینین فارینایی بدنه‌ی آن تغییرات شگرفی نسبت به نمونه‌ی 360 نشان نمی‌‌داد؛ اما غرش پیشرانه‌ی 8 سیلندر 32 سوپاپ جدید آن با کد F136E، نویددهنده‌ی اعداد و ارقام شگفت‌آور نسبت به رقبا بود. طراحی ساده‌ی 430 در کنار زیبایی، دنیایی از علم آیرودینامیک را نیز دربرمی‌‌گرفت. شاید جذاب‌ترین بخش آن، چراغ‌‌های عقب مستقل از بدنه به یادگار علاقه‌ی آقای انزو بود که هنوز هم در مدل‌‌های جدید فراری تکرار می‌‌شود. پیشرانه‌ی جدید با 700 سی‌سی حجم بیشتر، 85 اسب‌بخار قدرت بیشتر و 95 نیوتن‌متر گشتاور بالاتر را نسبت به 360 ارائه می‌‌داد که در کنار وزن 1450 کیلوگرمی و گیربکس الکتروهیدرولیکی 6 سرعته با تکنولوژی خودروهای فرمول یک، می‌توانست در کمتر از 4 ثانیه، این اسب وحشی را به صد کیلومتر برساند. طراحی نوین شاسی فولادی و بدنه این امکان را به F430 می‌داد که در سرعت 300 کیلومتر بر ساعت، 50 درصد نیروی رو به پایین (Down Force) بیشتری نسبت به 360 تولید کند تا در کنار دیسک‌های ترمز کربنی و تعلیق جناغی فعال، موازنه‌ی قدرت و هدایت‌پذیری نیز به نحو احسنت صورت گرفته باشد. به لطف طراحی جدید شاسی و تعلیق، قدرت مانور F430 و هندلینگ آن به صورت تحسین‌برانگیزی ارتقا یافته و دیسک‌‌های سرامیکی که در جلو 1.2 اینچ و در عقب 0.8 اینچ بزرگ‌تر از 360 بودند، کمک می‌کردند راننده‌ی F430 با آرامش‌خاطر بیشتری پیچ‌ها را بپیماید. ضمن آنکه سرامیکی بودن دیسک‌‌ها مشکل داغ‌کردن ترمزهای فولادی 360 را حل کرده بود. این مسئله خصوصا در عملکرد سیستم کنترل کشش تاثیر بسزایی داشت. هم‌اکنون حدود 11 سال از عرضه‌ی F430 دوست‌داشتنی می‌گذرد و شاید توانایی‌های آن در مقایسه با 458 ایتالیا و لافراری، معمولی به نظر برسد؛ اما هنوز هم F430 یک فراری تمام‌عیار است که می‌‌تواند خون را در رگ‌های راننده‌اش منجمد کند. اکثر کسانی که با این خودرو رانندگی کرده‌اند، توصیه می‌‌کنند که به‌هیچ‌عنوان در حالت خاموش‌بودن سیستم کنترل کشش و پایداری، سر به سر این اسب سرکش نگذارید؛ چراکه در این حالت مهار تمام 490 اسب خشمگین پیشرانه‌ی 4.3 لیتری که با شدت 130 دسی‌بلی در 8500 دور بر دقیقه فریاد می‌کشند، بر عهده‌ی شما خواهد بود!