خودرو نوبل M600 دنده ای سال 2016

بازدیدها: 0

معرفی

خودروی نوبل M600 یک سوپر اسپرت دست‌ساز انگلیسی با تیراژ تولید بسیار پایین است که برای اولین بار در سال 2010 رونمایی و در سال 2011 روانه‌ی بازار شد. این محصول با وجود تیراژ پایین تولیدش سخت‌ترین و گران‌ترین آزمایش‌ها را روی آن نوبل انجام داده است تا بتواند سوپر اسپرتی موفق و قابلیت بالا تولید کند. این خودرو علاوه‌بر انگلیس، در آمریکا نیز از شرق تا غرب این کشور در شرایط مختلف آب‌وهوایی تست شده است و در این تست با سوپر اسپرت‌های مختلفی همراه شده است. برای سبک‌سازی این خودرو، بدنه و شاسی آن از استیل و فیبر کربن، ساخته شده است. سوپر اسپرت‌های امروزی با داشتن سیستم‌های الکترونیکی مانند کنترل کشش و دنده اتوماتیک و ترمز کمکی، نقش راننده را در کنترل یک سوپر اسپرت کم‌رنگ ساخته است و با وجود این سیستم‌ها، راندن یک سوپر اسپرت دیگر هنر نیست و این سیستم‌های الکترونیکی هستند که راندن خودرو را بر عهده دارند؛ بنابراین در ساخت نوبل M600 تمام سیستم‌های الکترونیکی را که نقش راننده در کنترل خودرو را تضعیف می‌کنند، حذف شده‌اند؛ درنتیجه طراحی این خودرو بر مبنای مهارت راننده بوده است.در زیر کاپوت این سوپر اسپرت یک موتور ساخت مشترک می‌تواند در شرایط مختلف، قدرت مختلفی را در اختیار راننده بگذارد. این خودرو در حالت Road حداکثر قدرت 450 اسب بخار و در حالت Track قدرت 550  اسب بخار را در اختیار راننده می‌گذارد و در حالت Race بیشینه قدرت این خودرو با بیشترین بوست توربو، یعنی 650 اسب بخار در اختیار راننده قرار می‌گیرد. بیشینه گشتاور تولیدی این خودرو در این حالت 831 نیوتون‌متر است. این قدرت از طریق یک گیربکس 6 دنده‌ی دستی به محور عقب این خودرو منتقل می‌شود و قادر است تا این خودروی 1200 کیلوگرمی را در بهترین حالت، در مدت 3 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر برساند و حداکثر سرعت 363 کیلومتر را ثبت کند. همان‌طورکه در ابتدا گفته شد، طبق گفته‌ی مهندسان نوبل این خودرو عاری از سیستم‌های کنترل الکترونیکی خودروست،؛ولی نوبل برای ایمنی سرنشینان، سیستم کنترل کشش و کنترل پایداری برای این خودرو تعبیه کرده است که اگر راننده بخواهد، می‌تواند آن را غیر فعال کند؛ همچنین سیستم تهویه مطبوع، سیستم صوتی، شیشه بالابر برقی و آینه برقی از دیگر امکانات این خودروست.

طراحی خودرو

با نگاهی به ظاهر نوبل M600 ممکن است احساس کنید که طراحی عجیب و شاید کم‌ابهت آن در مقایسه با سوپراسپرت‌های قلنبه سلنبه‌ی امروزی کمی عقب افتاده باشد اما در زیر پوست این خودرو توانمندی‌های بسیاری نهفته شده که بسیاری از منتقدان را به وجد می‌آورد. مشابه تمامی مدل‌های گذشته‌ی کمپانی نوبل، M600 هم از ساختار موتور-وسط با یک شاسی فضایی لوله‌ای از جنس فولاد استفاده می‌کند و هر دو محور آن از تعلیق مستقل دوجناقی و دمپر سیم‌پیچی به عنوان سیستم تعلیق ابتدایی برخوردارند.

در تمام بخش‌های کلیدی بدنه‌ی خودرو از فیبرکربن استفاده شده است و این مسئله باعث شده تا وزن آن به گفته‌ی کمپانی سازنده به 1250 کیلوگرم برسد، البته نمونه‌ی اولیه‌ی خودرو که بدنه‌ی آن از پلاستیک تقویت‌شده با الیاف شیشه ساخته شده بود، وزنی معادل 1305 کیلوگرم داشت. برای ساخت شاسی فضایی لوله‌ای این مدل هم ترکیبی از فولاد و آلومینیوم مورد استفاده قرار گرفته و با این وجود، نوبل همچنان مشابه سایر رقبایش مقاوم و قدرتمند است. علاوه بر این، مدل کربن اسپرت که امکانات و قیمت بالاتری نسبت به مدل معمولی M600 دارد از پنل‌های فیبرکربنی بیشتری در ساختار خود استفاده می‌کند.

راحتی و فضای داخلی

نوبل M600 با وجود آنکه یک خودروی ویژه‌ی مسابقه‌ای با حجم محدود است اما طراحی کابین آن روی هم رفته هر کسی را وادار به تحسین می‌کند. شاید کابین این خودرو مشابه طراحی لوکس خودروهای فِراری خودنمایی نکند اما درست به همان اندازه هوشمندانه ساخته شده است. چیدمان داشبورد تمیز، ساده و دقیق است. صفحه‌کیلومتر خودرو طراحی مناسبی دارد و مهم‌تر از همه، به راحتی قابل خواندن است. حتی دکمه‌ها و کنترل‌های جزئی این مدل هم حس خوبی دارند و به شکلی منطقی روبه‌روی اهرم دنده قرار گرفته‌اند.

علاوه بر این‌ها، قسمت‌های فیبرکربنی زیادی در کابین M600 به چشم می‌خورند و خریداران می‌توانند با گزینه‌های متعددی مثل چرم طبیعی یا مصنوعی، آلکانترا و یا کفپوش‌های پشمی کابین دلخواه خود را داشته باشند. فضای داخلی کابین برای یک خودروی سوپراسپرت موتور-وسط هم به نسبت خوب است. صندوق این مدل که در قسمت دماغه‌ی خودرو قرار گرفته جای بسیار مناسبی دارد و فضای سر کافی M600 به اندازه‌ای است که حتی راننده‌ای با قد 180 سانتی‌متر که کلاه ایمنی به سر کرده هم می‌تواند به راحتی پشت فرمان قرار بگیرد.

عملکرد و پیشرانه‌ی خودرو

حالا وقت آن رسیده که سری به مهم‌ترین قسمت خودرو بزنیم. در دل هر کدام از مدل‌های M600 یک پیشرانه‌ی توربو-دوقلوی 4.4 لیتری با آرایش V-8 قرار گرفته است؛ پیشرانه‌ای که در حقیقت توسط کمپانی ژاپنی «یاماها موتور» طراحی شد تا توسط گروه خودروسازی پریمیر (PAG) مورد استفاده قرار بگیرد. در آن مقطع این گروه خودروسازی زیر نظر شرکت آمریکایی فورد فعالیت می‌کرد و کمپانی‌های دیگری مثل ولوو از زیرمجموعه‌های آن به شمار می‌رفتند. پیشرانه‌ی حاضر در M600 در مدل‌هایی از جمله ولوو XC90 و نسل دوم ولوو S80 هم مورد استفاده قرار گرفته با این تفاوت که M600 مشابه رسم بسیاری از خودروهای سوپراسپرت آن را به صورت طولی در خود جای داده است. این پیشرانه که با کد B8444S هم شناخته می‌شود از طراحی سنتی V شکل با 32 سوپاپ استفاده می‌کند و برخلاف خودروهای V8 موتور-وسط سایر کمپانی‌ها مثل فِراری، خبری از ساختار صفحه‌تخت با زاویه‌ی 180 درجه‌ای بین میل‌لنگ‌ها در آن نیست.

با این حال، شرکت نوبل این پیشرانه را به همین سادگی در M600 قرار نداده و آن را به دست مهندسین گروه موتورکرافت (Motorcraft) سپرده تا به صورت جامع مورد بازبینی قرار بگیرد. این گروه آمریکایی که در زمینه‌ی تجهیزات و قطعات خودرو و زیر نظر کمپانی فورد کار می‌کند با اضافه‌کردن دو توربوشارژر از محصولات شرکت گَرِت (Garrett) و مدل تازه‌ای از واحد فرمان موتور (ECU) که توسط شرکت MoTeC طراحی شده، توان خروجی M600 را به 662 اسب بخار انگلیسی در دور موتور 6500 دور بر دقیقه و فشار 1 بار رسانده است و علاوه بر آن، حداکثر گشتاور خودرو معادل 820 نیوتن‌متر در 6800 دور بر دقیقه است.

یکی از نکات برجسته‌ی طراحی M600 توزیع وزن فوق‌العاده‌ی آن است. گیربکس دستی شش سرعته‌ی این مدل به طور خاص توسط شرکت ایتالیایی گرازیانو (Graziano) برای این مدل طراحی شده است؛ شرکتی که سابقه‌ی درخشانی در زمینه‌ی طراحی گیربکس و اجزای مکاترونیکی دارد و در لیست مشتریان آن کمپانی‌های خودروسازی بزرگی مثل فراری، لامبورگینی و آئودی به چشم می‌خورند. نوبل M600 از ترمزهای فولادی طراحی‌شده توسط شرکت بریتانیایی اَلکان (Alcon) استفاده می‌کند که در قسمت جلوی آن کولیس‌هایی با شش پیستون و در قسمت عقب کولیس‌هایی با چهار پیستون قرار گرفته‌اند. جالب است بدانید که M600 به طرز بحث‌برانگیزی از سیستم ضد قفل (ABS) استفاده نمی‌کند چرا که این سیستم به عقیده‌ی کمپانی نوبل می‌تواند حس واقعی ترمز خودرو را تضعیف کند!

جمع‌بندی

اگر نگاهی به اعداد و ارقام داشته باشیم، نوبل M600 نه در 100 کیلومتر اول و نه حتی در 200 کیلومتر اول بلکه تا انتها می‌تواند رقیبی جدی برای سایر خودروهای قدرتمند این کلاس از جمله مک‌لارن F1 باشد. حتی با کنار گذاشتن عملکرد افسانه‌ای خودرو، M600 همچنان یک خودروی واقعاً سودمند به شمار می‌آید. اگر چه ارگونومی کابین چندان ایده‌آل نیست اما رانندگی و فرمان‌پذیری M600 در هر شرایطی بسیار نرم است تا جایی که احتمالاً عدم وجود ترمزهای ضد قفل (ABS) را احساس نخواهید کرد. اینکه طراحی M600 به اندازه‌ی کافی می‌تواند خشونت و تهاجم خودروهای این کلاس را به تصویر بکشد یا خیر، بیش از هر چیزی بستگی به سلیقه‌ی خریدارانی دارد که حاضر به پرداخت چنین قیمتی هستند. ما چندان مطمئن نیستیم که M600 بتواند از نظر اکثریت را به خود جلب کند اما خودروسازان بریتانیایی هیچگاه به دنبال جذب نظر اکثریت نبودند!