خودرو میتسوبیشی Lancer اتوماتیک سال 2017

بازدیدها: 41

معرفی

میتسوبیشی لنسر را باید جزء آن دسته از خودورهایی دانست که کمتر کسی پیدا می‌شود حداقل بک بار نامش را نشنیده باشد. یک سدان اسپرت که درآن خبری از لوکس بودن نیست. تجهیزات رفاهی مورد نیاز یک خانواده را به راحتی تامین می‌کند اما نباید آن را جزء سدان‌های لوکس رده‌بندی کرد. بیشتر شهرت لنسر به خاطر کیفیت ساخت بالا، قابلیت‌های دینامیکی درخور توجه و ذات و خلق و خوی همیشگی میتسوبیشی را دارد و یکی از خودروهایی است که پتانسیل عجیبی برای تیونینگ و تقویت دارد. اگر قرار باشد پیشینه لنسر مورد مطالعه قرار گیرد باید به حوالی سال‌های 1973 رفت تا آشنایی با اجداد اولیه لنسر که بعدها منجر به تولید این مدل شد حاصل شود. میتسوبیشی را باید یکی از خودروسازانی دانست که در رده سدان‌های اسپرت خانوادگی که کمی هم چاشنی لوکس بودن دارند مهارت و تجربه خاصی دارد. در این سگمنت رقبای بسیاری حضور دارند زیرا یکی از مهمترین و پرتقاضاترین سگمنت ها است. نه به اندازه سدان‌های لوکس گران است و نه به اندازه سدان‌های کلاس پایین‌تر ساده. لنسر 1.6 همانطور که از نامش پیداست یک موتور 1.6 لیتری چهار سیلندر دارد. حداکثر توان این پیشرانه در دور 6000 تولید می‌شود که رقم 117 اسب‌بخار است. همچنین گشتاور تولیدی این موتور 154 نیوتن متر است که در 4000 دور در دقیقه تولید می‌شود. این انجین با استاندارد آلایندگی یورو 5 در سیکل ترکیبی برای پیمایش 100 کیلومتر 7 لیتر سوخت لازم دارد که رقمی منطقی و قابل قبول به نظر می‌رسد. جعبه دنده  مورد استفاده در این مدل نیز یک نمونه CVT است که قابلیت تعویض به صورت دستی 6 سرعته را داراست. از جمله تجهیزات رفاهی و ایمنی قابل دسترس در این مدل می‌توان به ترمز جلو دیسکی خنک شونده و ترمز عقب دیسکی، مجهز به سیستم ترمز ضد قفل (ABS) ،سامانه کمکی ترمز، سامانه توزیع الکترونیکی ترمز، ترمز کمکی، آینه‌ های جانبی برقی، 2 کیسه هوا، ، صندلی به همراه سیستم تهویه اتوماتیک، سانروف،  اتولایت و … نام برد.

مقدمه

در صنعت خودروسازی هم مشابه زندگی واقعی، احترام و اعتبار مقوله‌هایی هستند که نمی‌توان آن‌ها را خرید و فروش کرد و شما بایستی با زحمت و تلاش فراوان آن را بدست آورید. به عنوان نمونه، هوندا سیویک را در نظر بگیرید؛ خودرویی با مصرف سوخت بسیار پایین، شتاب‌گیری فوق‌العاده و سطحی از راحتی که با یک سدان سایز متوسط برابری می‌کند. بدون شک این خودرو در نظر بسیاری از منتقدین اعتبار زیادی برای خود پیدا کرده است. مسئله‌ای که میتسوبیشی لنسر تا حد زیادی در آن شکست خورده است.

میتسوبیشی لنسر در سال 2016 با به‌روزرسانی‌هایی در نمای جلوی خودرو، قوای محرکه و تکنولوژی‌های درون کابین همراه شد؛ هر چند تغییرات تازه از دید بسیاری از منتقدان تنها غبارروبی از خودرویی است که پایه و اساس آن مدت‌ها است بوی کهنگی می‌دهد. با تمام این تفاسیر، هنوز می‌توان نقاط مثبتی در این خودرو پیدا کرد از جمله اینکه نمایشگر لمسی 6.1 اینچی و دوربین دنده عقب که در مدل‌های قبلی به صورت سفارشی وجود داشتند، حالا در این مدل به صورت استاندارد قرار گرفته‌اند. اما سوال اصلی این است که آیا این تغییرات تازه می‌تواند نظر مشتریان را به خود جلب کند تا در میان بسیاری از رقبای قدرتمند این کلاس، لنسر را انتخاب کنند؟

طراحی خودرو

میتسوبیشی لنسر در زمینه‌ی طراحی ظاهری با تغییراتی به خصوص در نمای جلوی خود همراه بوده از جمله اضافه‌شدن چراغ‌های LED روشنایی در روز که در کنار عملکرد خود، ظاهر بهتری به خودرو بخشیدند. طراحی کلی خودرو به خوبی ظاهر یک سدان اسپرت را تداعی می‌کند. در داخل کابین لنسر عنصر سادگی همه جا به چشم می‌خورد. اگر چه این مسئله اصلاً نقطه‌ی ضعف به شمار نمی‌آید، اما بسیاری از سطوح داخل کابین با پلاستیک سخت و بی‌کیفیت پوشیده شده‌اند که احساس خوشایندی را به سرنشینان منتقل نمی‌کنند. سیستم فعالسازی صوتی میتسوبیشی که با نام Fuse شناخته می‌شود، بر روی این مدل حضور دارد و کنترل سیستم مسیریابی و صوتی را ممکن می‌سازد، البته پاسخگویی این سیستم به فرامین به خوبی سیستم‌های مشابه در بعضی از رقبا نیست. این مسئله به شکل مشابه در رابطه با نمایشگر لمسی 6.1 اینچی استاندارد این مدل هم صدق می‌کند که علاوه بر این، از گرافیک ضعیفی برخوردار است.

راحتی صندلی‌ها به طور کلی مناسب هستند، هر چند سرنشینانی با قد بلند ممکن است به فضای پای بیشتری نیاز داشته باشند. همچنین فرمان خودرو از نوع بشکن غیرتلسکوپی است. ردیف عقب صندلی‌ها بسیار جادار است و فضای پای مناسبی را فراهم می‌کند. با توجه به استانداردهای این کلاس، فضای بار لنسر نسبتاً کوچک به حساب می‌آید. ظرفیت فضای بار این خودرو معادل 348 لیتر است که با اضافه‌شدن ساب‌ووفرهای سیستم صوتی به 334 لیتر کاهش می‌یابد. ردیف عقب صندلی‌ها با قابلیت تاشدن به نسبت 60/40 امکان قراردادن وسایل بلندتر را برای شما فراهم می‌کنند.

عملکرد و پیشرانه

دو پیشرانه‌ی متفاوت برای میتسوبیشی لنسر در نظر گرفته شده است که هر دوی این پیشرانه‌ها از سری Mitsubishi 4B1 با آرایش چهار سیلندر خطی (I4) هستند. پیشرانه‌ی استاندارد این مجموعه با کد 4B11 با جابه‌جایی 2.0 لیتر (1998 سی سی) می‌تواند حداکثر توان 148 اسب بخار را در دور موتور 6000 دور بر دقیقه و حداکثر گشتاور 196 نیوتن متر را در 4200 دور بر دقیقه تولید کند. اما پیشرانه‌ی قدرتمندتر این مجموعه با کد 4B12 و جابه‌جایی 2.4 لیتر (2360 سی سی) می‌تواند حداکثر توان 168 اسب بخار را در 6000 دور بر دقیقه و حداکثر گشتاور 226 نیوتن متر را در 4100 دور بر دقیقه تولید نماید.

اگر بخواهیم عملکرد میتسوبیشی لنسر را با سایر خودروهای کلاس سدان فشرده مقایسه کنیم، به وضوح می‌توان دید که لنسر تا چه اندازه از این جمع عقب افتاده است. تجربه‌ی رانندگی روزانه‌ی لنسر یکی از بزرگترین مشکلات آن است تا جایی که هر دو پیشرانه‌ی آماده‌ی این خودرو عملکرد سختی را در این شرایط به نمایش می‌گذارند، به خصوص زمانی که در کنار گیربکس CVT خودرو قرار می‌گیرند. درست است که پیشرانه‌ی 2.4 لیتری سفارشی خودرو قدرت و گشتاوری زیادی دارد، اما تنها زمانی می‌تواند تمام توان خود را به نمایش بگذارد که شما پدال گاز را تا انتها فشار دهید؛ همچنین شتاب‌گیری خودرو در شرایط واقعی چابکی سایر رقبا را در خود ندارد. مصرف سوخت بالای خودرو هم از مشکلات قابل‌توجه این مدل است.

ایمنی خودرو

میتسوبیشی لنسر در تست‌های تصادف دولت آمریکا (NHTSA) موفق شد تا در مجموع چهار ستاره‌ی ایمنی را از مجموعه‌ی پنج ستاره‌ی ایمنی بدست آورد که شامل چهار ستاره در بخش برخورد روبه‌رو و چهار ستاره در برخوردهای جانبی می‌شود. علاوه بر این، موسسه‌ی ایمنی بزرگراه‌های آمریکا (IIHS) بالاترین امتیاز ممکن را در بخش‌های برخورد نیمه‌ی جلوی خودرو، برخورد جانبی، استحکام سقف خودرو و محدودکننده‌های سر (حفاظت ضربه‌ی شلاقی) به لنسر اعطا کرده است. همچنین در تست چالش‌برانگیز برخورد گوشه‌ی جلوی خودرو (Small Overlap)، لنسر امتیاز «قابل قبول» را بدست آورده که یک رده پایین‌تر از امتیاز «خوب» است.

میتسوبیشی لنسر از امکانات ایمنی استانداردی از جمله سیستم ترمز ضد قفل (ABS)، سیستم کنترل کشش و پایداری، دوربین دید عقب، کیسه‌های هوای جلو، کیسه‌های هوای پرده‌ای و کیسه‌ی هوای زانویی راننده برخوردار است. سنسورهای پارک عقب خودرو در تمامی مدل‌ها به صورت سفارشی وجود دارند اما سایر تجهیزات کمکی پیشرفته از جمله سیستم نمایش نقاط کور خودرو و هشدار خروج از خطوط بر روی این مدل قابل سفارش نیستند.

جمع‌بندی

میتسوبیشی لنسر در کلاسی که خودروهای قدرتمندی چون هوندا سیویک حضور دارند، کار بسیار دشواری را پیش رو دارد. طراحی خودرو اگر چه تغییراتی داشته اما همچنان بوی کهنگی می‌دهد. راحتی خودرو در سطحی متوسط قرار دارد و پیشرانه‌های آن در تعامل با گیربکس CVT عملکرد دلچسبی را به نمایش نمی‌گذارند. هر چند ایمنی خودرو در تست‌های مختلف سطح بالایی را نشان می‌دهد اما کمبود تجهیزات ایمنی پیشرفته که در بسیاری از مدل‌های دیگر حداقل به صورت سفارشی وجود دارند، به شدت احساس می‌شود.

میتسوبیشی لنسر البته چند ترفند ساده را هم در زیر آستین خود پنهان کرده از جمله قابلیت چهار چرخ محرک خودرو (AWD) و شتاب‌گیری سریع خودرو با پیشرانه‌ی سفارشی که ممکن است نظر بعضی از خریداران را به خود جلب کند؛ اما اگر واقعاً به دنبال یک خودروی مدرن در کلاس سدان فشرده هستید، به شما پیشنهاد می‌کنیم که حتماً قبل از انتخاب میتسوبیشی لنسر گزینه‌های دیگری را هم بررسی کنید.