خودرو شورولت Blazer اتوماتیک سال 1978

بازدیدها: 627

معرفی

کارخانه‌ی جنرال موتورز در سال 1969 میلادی، تولید مدل موفق شورولت بلیزر (جی ام سی جیمی) را شروع کرد. تا سال 1999 این نسل خودروی موفق و عضلانی روانه‌ی بازار شد که در سال‌های بعدی نام آن تغییر کرد. بلیزر در این سال‌ها انواع مدل‌های دودر و پی‌کاپ را روانه‌ی بازار کرد و مدل‌های افسانه‌ای 1970، 1977 و 1978 از محبوب‌ترین مدل‌های بلیزر بوده و هستند. بلیزر موردبررسی ما مدل 1978 است که در واقع نسل دوم آن می‌شود. بلیزر این غول عضلانی آمریکایی، در بین طرفداران خودروهای آمریکایی به سواری نرم در عین قدرتمندی معروف است. بلیزر در سال‌های 1973 تا 1991 از پیشرانه‌های 4.1 / 4.4 / 5.0 / 5.7 / 6.6 لیتری سود می‌برد. در بخش فنی شورولت بلیزر 1978 میلادی، پیشرانه‌ی محبوب شورولت 350 یا 5.7 لیتری هشت‌سیلندر، توان تولیدی 175 اسب‌بخار در دور 2800 و گشتاور 275 نیوتن‌متر را توسط یک جعبه‌دنده‌ی 3 سرعته‌ی 350 یا 4 سرعته‌ی 400 به چرخ‌های عقب منتقل می‌کرد. این خودرو دارای شتابی برابر با 8 و حداکثر سرعت 160 کیلومتری با مصرف سوخت ترکیبی 16.9 در هر 100 کیلومتر است. این‌ها اطلاعات اعلام‌شده‌ی کارخانه است. در بخش امکانات رفاهی و ایمنی شورولت، باید به دنده‌ی کمکی، ترمزهای دیسکی جلو، فرمان هیدرولیک، شیشه‌ی برقی، شیشه‌ی عقب برقی، آنتن برقی، کروز کنترل، تهویه‌ی مطبوع دستی، چراغ مطالعه برای سرنشینان عقب، دور موتور، کولر، امکان تنظیم نور چراغ‌های پشت آمپر، امکان تنظیم سرعت حرکت برف‌پاک‌کن، چراغ صندوق عقب و داشبورد و محفظه‌ی بار بسیار بزرگ اشاره کرد که امکانات بسیار خوبی به‌شمار می‌روند.

مقدمه

خودروی شورولت K5 در حقیقت یک کامیون با فاصله‌ی محوری کوتاه بود که در سال 1969 تنها در یک مدل چهار چرخ محرک (4WD) به عرضه رسید و پس از گذشت یک سال، در سال 1970 مدل دو چرخ محرک هم به آن افزوده شد. چهار پیشرانه‌ی مختلف برای این خودرو قابل انتخاب بود که در بین آن‌ها پیشرانه‌هایی با آرایش شش سیلندر خطی (I6) و هشت سیلندر V شکل (V8) به چشم می‌خورد. در سال 1973، خط تولید کامیون‌های فول سایز جنرال موتورز بازطراحی و به‌روزرسانی شد. در این مدل فرمان بشکن به صورت سفارشی قابل انتخاب بود. اگر چه مدل‌های دیفرانسیل عقب (RWD) بلیزر به تولید خود تا سال 1982 ادامه دادند، اما در همان مدت هم بخش اعظمی از فروش خودرو مربوط به مدل‌های دو دیفرانسیل (چهار چرخ محرک) بود. تا سال 1975 شورولت بلیزر K5 دارای یک سقف جمع‌شونده (کانورتیبل) بود اما در سال 1976 این خودرو با طراحی نیمه کابین (half-cab) معرفی شد و این سبک از طراحی تا سال 1991 تداوم یافت.

طراحی ظاهری

خودروی شورلوت بلیزر در ابتدای عرضه‌ی خود از سری پلتفرم GMT 330 استفاده می‌کرد. این پلتفرم که در سال 1982 رونمایی شد، تا زمانی که پلتفرم جدید GMT 400 در سال 1980 به معرفی نرسید، نام GMT را به خود نگرفت. هر چند با معرفی پلتفرم تازه، شورولت بلیزر همچنان به استفاده از پلتفرم قبلی خود ادامه داد، اما جلوپنجره‌ی خودرو طراحی تازه‌ای پیدا کرد که مشابه خودروهای پلتفرم GMT 400 بود. یکی از مشخصه‌های ظاهری Blazer ابعاد نسبتاً بزرگ آن بود که باعث کاهش میدان دید در بعضی از قسمت‌ها می‌شد و در کنار این، عبور خودرو از مسیرهای باریک را دشوار می‌کرد. با این وجود طراحی شورولت بلیزر را می‌توان بسیار خوب توصیف کرد که باعث شده تا عملکرد سرسختانه‌ی خودرو در ظاهر آن هم بروز پیدا کند.

طراحی داخلی

طراحی کابین شورولت بلیزر از نظر ظاهری تفاوت چندانی با گذشته نکرده است اما کیفیت مواد و پوشش‌های آن با بهبود بسیاری همراه بوده و سر و صدای کابین هم تا حد زیادی کم شده است. علت این سر و صدا در مدل‌های قبلی علاوه بر کیفیت مواد نه چندان خوب کابین، ناشی از عایق‌بندی نامناسب کابین بود که در مدل تازه این مسئله تا حد زیادی رفع شده است. در قسمت انحنای عقب شورولت بلیزر از یک میله واژگونی فولادی استفاده شده که در تصادفات واژگونی خودرو از سرنشینان آن محافظت می‌کند. امکانات و تجهیزات دیگری هم در داخل کابین بلیزر در نظر گرفته شده که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به کروز کنترل، سیستم تهویه‌ی مطبوع (AC)، شیشه رنگی، گیرنده‌ی رادیو AM/FM و پنجره‌های کشویی در دو طرف سقف اشاره کرد.

عملکرد و پیشرانه‌های خودرو

از ابتدای عرضه‌ی شورولت K5 پیشرانه‌های بسیار متنوعی برای آن در نظر گرفته شده بود که مدل 1978 خودرو هم چند مورد از آن‌ها را مورد استفاده قرار می‌داد؛ از جمله‌ی این پیشرانه‌ها می‌توان به پیشرانه‌ی 4.1 لیتری (250 اینچ مکعب) با توان 116 کیلووات (155 اسب بخار)، پیشرانه‌ی 5.7 لیتری (350 اینچ مکعبی) و پیشرانه‌ی 6.6 لیتری (400 اینچ مکعب) اشاره کرد. در شورولت بلیزر یک گیربکس اتوماتیک سه سرعته از نوع M40 Turbo Hydra-Matic مسئولیت انتقال دائم نیرو به هر چهار چرخ خودرو (4WD) را برعهده دارد. ضریب دیفرانسیل عقب در این مدل 3.07 به یک بوده و از قابلیت قفل دیفرانسیل هم برخوردار است که این قفل دیفرانسیل در عملکرد رانندگی خودرو تأثیر زیادی دارد.

ترمزهای بوستری شورولت بلیزر در قسمت جلو از نوع دیسکی و در قسمت عقب از نوع کاسه‌ای هستند و عملکرد بسیار خوبی را به نمایش می‌گذارند؛ به علاوه فرمان هیدرولیک خودرو به کنترل نرم و بی‌دردسر آن به ویژه در رانندگی‌های آفرود کمک کرده است.

جمع‌بندی

شورولت بلیزر خودروی سرسخت و تنومندی است که ویژگی‌های شخصیتی آن تا حد زیادی مشابه جیپ است. طراحی خودرو علی‌رغم اینکه ظاهری شبیه به خودروهای نظامی دارد، از زیبایی‌های خاص خود برخوردار است، به خصوص نمای جلوی خودرو که با نوع طراحی چراغ‌ها و جلوپنجره خبر از عملکرد قدرتمند آفرود این مدل می‌دهد. طراحی داخلی این مدل با تغییرات زیادی نسبت به مدل‌های قبل از خود به خصوص در پوشش و کیفیت مواد داخلی داشت. جنرال موتورز همچنین پیشرانه‌های متنوعی را برای این مدل در نظر گرفته بود که شورولت بلیزر 1978 هم از چند مورد آن‌ها استفاده کرد. تولید شورولت بلیزر تهایتاً در سال 1995 به پایان رسید و خودروی قدرتمند شورولت تاهو «Tahoe» جایگزین آن شد.