خودرو سایپا Ario 1.5 Elegant دنده ای سال 1395

بازدیدها: 9

معرفی

سایپا آریو یا اس300 درواقع همان مدل Zotye x300  است که در ایران با نشان تجاری سایپا و نام آریو به مرحله‌ی تولید می‌رسد. شرکت Zotye  شاید برای بسیاری ناشناخته باشد. این شرکت چینی در سال 2005 آغاز به کار کرده و اولین محصول خود را در سال 2006 روانه‌ی بازار کرد. طراحی ظاهری این محصول را نمی‌توان کاملا زشت یا زیبا توصیف کرد. درواقع نمای ظاهری آریو حداقل برای چندسالی در بازار قابل تحمل است. در فضای داخلی نیز سعی شده است، ارگونومی تا جای ممکن رعایت شود و طراحی ادوات داخلی نیز مناسب با سلیقه‌ی خانواده‌ها صورت پذیرد. سایپا آریو در ایران در 4 تیپ استاندارد 1.5، الگانت 1.5، الگانت 1.6و رویال 1.6 روی خط تولید می‌رود که این تیپ‌ها در تجهیزات رفاهی و قوای فنی و تزیینات، تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند.آریو در تیپ الگانت 1.5 دارای یک پیشرانه‌ی 1.5لیتری است که در دور 6000 حداکثر قدرت 103 اسب بخاری خود را تحویل سیستم انتقال قدرت که متشکل از یک جعبه‌دنده‌ی 5سرعته‌ی دستی است می‌دهد. میزان گشتاور تولیدی این پیشرانه نیز در دور 4000 به مقدار حداکثر141 نیوتن‌متری می‌رسد. مصرف سوخت این پیشرانه در سیکل ترکیبی به 6.7 لیتر در صد کیلومتر می‌رسد که باتوجه به جثه‌ی 1275کیلوگرمی این مدل منطقی به نظر می‌رسد.ازجمله تجهیزات رفاهی و ایمنی دردسترس این مدل می‌توان به کیسه هوای راننده و سرنشین، ترمز ABS و EBD ، شیشه بالابرهای برقی، چراغ‌های مه‌شکن، سیستم تهویه مطبوع دستی، تنظیم ارتفاع چراغ‌های جلو، سنسور پارک عقب، چراغ‌های عقب LED، گرمکن شیشه‌ی عقب، پوشش چرم صندلی‌ها و سیستم پخش صوتی با درگاه USB اشاره کرد.

مقدمه

خودروی آریو «Ario» در واقع همان نام داخلی خودروی زوتای «Z300» است که تولید آن از سال 2012 و به عنوان دومین مدل سدان کمپانی چینی زوتای آغاز شده است. این خودرو در خارج از کشور در سه سطح تریم (Trim) مختلف با دو پیشرانه‌ی متفاوت 1.5 لیتری و 1.6 لیتری عرضه می‌شود که به ترتیب افزایش امکانات و تجهیزات عبارتند از: کامفورتبل (Comfortable)، الگنت (Elegant) و رویال (Royal). در داخل هم، شرکت سایپا تقریباً این طبقه‌بندی را حفظ کرده و تنها نام تریم کامفورتبل به استاندارد تغییر یافته است؛ همچنین هر دو پیشرانه‌ی اصلی شرکت سازنده بر روی مدل‌های داخلی هم مورد استفاده قرار می‌گیرند.

سرگذشت کمپانی

کمپانی زوتای «Zotye» در سال 2003 کار خود را با مونتاژ، توسعه و تولید اجزای کلیدی اتومبیل از جمله قالب، صفحات فلزی و گیربکس آغاز کرد اما از ژانویه‌ی سال 2005 میلادی بود که فعالیت‌های شرکت وارد فاز جدیدی شد. در ابتدا این شرکت پیمان‌هایی را با سایر تولیدکنندگان خودرو برای صادرات قطعات اتومبیل پیدا کرد اما به مرور با افزایش گستره‌ی کاری خود سعی در استفاده از بازار رو به گسترش خودروی چین داشت. شهرت کمپانی به عنوان یک شریک معتبر باعث شده بود تا تعهداتی با شرکت‌های زیرمجموعه‌ی فروش آن در 10 کشور مختلف برقرار شود. در سال 2006، بالاخره اولین خودروی تولید شرکت، زوتای 2008، که یک شاسی بلند پنج درب بود به تولید رسید. زوتای 2008 البته چندان شبیه به یک محصول مستقل به نظر نمی‌رسید و عده‌ای آن را کپی خودروی ژاپنی دایهاتسو تریوس «Daihatsu Terios» می‌دانستند. اما زوتای 2008، هر چه که بود، اولین قدم این کمپانی تازه از راه رسیده در تولید خودرو بود و بعد از آن تولید محصولات زوتای تا به امروز ادامه پیدا کرده است.

اولین قدم شرکت در بخش تولید خودروهای سدان با تولید مدل سالون زوتای Z200 در سال 2011 آغاز شد. این خودرو مدل به‌روزرسانی‌شده‌ی فیات پالیو «Palio» و فیات سینا «Siena» به شمار می‌رفت که از سال 2001 توسط کمپانی نانجینگ فیات «Nanjing Fiat» در داخل چین مونتاژ و تولید می‌شد و با موفقیت کوچکی همراه بود. کمپانی زوتای در سال 2008 پلتفرم این خودروها را از فیات خریداری کرد و دو مدل Z200 سالون و Z200HB هاچ‌بک را براساس آن‌ها ساخت. این اتفاق مقدمه‌ای بود تا بالاخره بزرگترین مدل زوتای تا به امروز، یعنی خودروی سالون چهار درب زوتای Z300 در سال 2012 رونمایی و تولید شود. زوتای Z300 شباهت بی حد و حصری به نسل دوم (2007) تویوتا آلیون «Allion» دارد. تولید خودروهای این کمپانی تا جایی ادامه یافت که در سال 2014، شرکت زوتای پس از خودروسازانی چون بسترن «Besturn» و لیفان «Lifan» که در داخل کشور هم شناخته شده هستند، با فروش 166252 خودروی سدان، در جایگاه 31 ام پرفروش‌ترین برند‌های سدان چین قرار گرفت.

طراحی خودرو

خودروی آریو در بخش طراحی ظاهری شباهت غیرقابل‌انکاری با تویوتا آلیون «Allion» دارد و تغییرات کوچکی نسبت به این مدل داشته که از قضا نه تنها کمکی به بهبود ظاهری خودرو نکردند بلکه از دید عده‌ای باعث تخریب ظاهر اصلی خودرو هم شده است! اما اگر از نگاه دیگری به موضوع نگاه کنیم، خبرهای رسمی نشان می‌دهند که طراحی آریو یا همان زوتای Z300 به طور کامل توسط خود شرکت زوتای انجام شده که در نوع خودش گام بزرگی برای این کمپانی در طراحی خودروهای سدان محسوب می‌شود و از این گذشته، با نگاهی منصفانه، ظاهر آریو همچنان نسبت به بسیاری از مدل‌های داخلی بهتر است.

 طراحی داخل خودرو هم بسیار جادار، ساده و مناسب صورت گرفته است. از نقاط قوت قسمت سرنشینان عقب می‌توان به حذف تونل انتقال قدرت اشاره کرد که باعث شده سرنشین وسط فضای راحتی را در اختیار داشته باشد. از جمله امکانات داخلی این مدل هم می‌توان به صندلی راننده قابل تنظیم در 4 جهت، پوشش‌های چرمی، سیستم تهویه‌ی مطبوع دستی و سیستم صوتی مجهز به رادیو CD Player با قابلیت پخش MP3 و پورت USB اشاره کرد.

پیشرانه‌ی خودرو

مدل‌های مختلف آریو از دو پیشرانه‌ی متفاوت 1.5 لیتری و 1.6 لیتری استفاده می‌کنند. خودروی مورد بررسی ما از پیشرانه‌ی 1.5 لیتری میتسوبیشی 4A91S استفاده می‌کند که با تغییراتی بر روی مدل‌هایی مثل میتسوبیشی لنسر 2007 یا میتسوبیشی کلت «Colt» 2004 هم مورد استفاده قرار گرفته است. این پیشرانه دارای آرایش چهار سیلندر خطی (I4) بوده و با جابه‌جایی 1499 سی سی می‌تواند حداکثر توان 83 کیلووات (113 اسب بخار) در دور موتور 6000 دور بر دقیقه و حداکثر گشتاور 141 نیوتن متر را در دور موتور 4000 دور بر دقیقه تولید نماید که در مقایسه با حداکثر توان 116 اسب بخاری آریزو 5 یا 103 اسب بخاری برلیانس H330 می‌توان گفت آریو در حد متوسط بازار داخلی این کلاس قرار دارد. البته حداکثر توان مدل داخلی 103 اسب بخار گزارش شده که با عدد مربوط به کمپانی اصلی متفاوت است و مشخص نیست که این تغییر تنها یک اشتباه نگارشی بوده یا ناشی از تغییراتی در پیشرانه‌ی مربوط به این خودرو!

در این مدل یک گیربکس دستی 5 سرعته مسئول انتقال نیرو به محور محرک جلو (FWD) است. مصرف سوخت ترکیبی آریو به ازای هر 100 کیلومتر رانندگی 6.7 لیتر بوده که مشابه رقبای دیگر از جمله برلیانس H330 است.

ایمنی خودرو

بدون شک، یکی از نگرانی‌های اصلی خریداران داخلی در خصوص خودروهای چینی عدم اعتماد به سطح ایمنی این خودروها است؛ این نگرانی را می‌توان تاحدودی منطقی دانست و حتی در بسیاری از بازارهای دیگر جهان از جمله اروپا خودروهای چینی دارای شهرت چندانی در زمینه‌ی ایمنی نیستند و عده‌ای از منتقدین حتی سطح دشواری و نتایج تست‌های ایمنی موسسه‌ی ارزیابی ایمنی خودروهای چینی (C-NCAP) را زیر سوال می‌برند. در مجموع، عملکرد خودروی آریو را نمی‌توان غیر قابل قبول دانست، هر چند تا رسیدن به استانداردهای کیفی بالا همچنان فاصله دارد. این خودرو در تست‌های تصادف C-NCAP موفق به کسب پنج ستاره‌ی ایمنی کامل شده است که امتیازات آن به تفکیک 88% در بخش برخوردهای روبه‌رو، 91.44% در برخوردهای نیمه‌ی جلوی خودرو (40% از قسمت جلوی خودرو) و 100% در برخوردهای جانبی بوده است. 

در داخل کشور هم، شرکت بازرسی کیفیت و استاندارد ایران در آخرین گزارش خود که اسفندماه سال 95 منتشر شده، خودروی آریو در کلاس قیمت 500 تا 750 میلیون ریال با کسب دو ستاره‌ی کیفی در جایگاه پنجم از مجموع هفت خودروی موجود در ارزیابی قرار گرفته است. در صدر این لیست خودروی آریزو 5 تولید مدیران خودرو و در انتهای لیست، لیفان X60 تولید کرمان موتور به چشم می‌خورند. از جمله امکانات و تجهیزات ایمنی مدل الگنت (Elegant) آریو می‌توان به دو کیسه‌ی هوای ایمنی برای راننده و سرنشین، سیستم ترمز ضد قفل (ABS) به همراه سیستم توزیع الکترونیکی نیروی ترمز (EBD)، سیستم ضد سرقت (Immobilizer) و سنسور پارک دنده عقب مجهز به دوربین عقب اشاره کرد.

جمع‌بندی

خودروی آریو به عنوان تجربه‌ی دوم شرکت چینی زوتای، سدان موفقی است و به نظر می‌رسد بتواند در بازارهای داخلی هم طرفداران خود را داشته باشد. طراحی خودرو اگر چه بی‌عیب و ایراد نبوده ولی همچنان در سطح قابل قبولی قرار دارد. فضای داخلی خودرو هم در این رنج قیمت راحت و مناسب است. پیشرانه‌ی خودرو اگر چه چندان قدرتمند نیست ولی می‌تواند نیازهای مربوط به یک رانندگی شهری را به طور کامل برآورده کند. ایمنی خودرو هم در مقایسه با سطح پایین بسیاری از خودروهای چینی وارداتی، قابل قبول بوده و نتایج امیدوارکننده‌ای در تست‌های تصادف بدست آورده است. در مجموع، آریو را می‌توان گزینه‌ی مهمی در بین سدان‌های خانوادگی بازار داخلی دانست که فروش آن در آینده می‌تواند ثابت کند که این مدل تا چه اندازه موفق بوده است.