خودرو مرسدس بنز E240 اتوماتیک سال 2008

بازدیدها: 186

معرفی

بی‌شک نمی‌توانید کسی را پیدا کنید که از فرم چراغ جلوی این خودرو، مرسدس‌بودن آن را تشخیص ندهد. فرم بسیار آشنای چراغ‌های جلو و عقب و خطوط بدنه، زبان طراحی مرسدس‌های آن دوره را فریاد می‌زند. با بدنه‌ای کوچک‌تر از کلاس بزرگ اس و بزرگ‌تر از کلاس سی، به‌راحتی می‌توان این سری را تشخیص داد. هرچند این سری از نسل پیشین خود طویل‌تر هستند.در حوزه‌ی پیشرانه، شاید موتور 2.6لیتری 175 اسب بخار و 240 نیوتن‌متر با استانداردهای امروزه چندان سازگار نباشد؛ ولی همچنان می‌تواند از طریق گیربکس 6سرعته‌ی دستی یا 5سرعته‌ی اتوماتیک شتاب 9.1 برای مدل دستی و 10.6 را برای مدل اتوماتیک تامین کند. درواقع این گیربکس گشتاور تولیدی را به محور عقب انتقال می‌دهد. ناگفته نماند که پیشرانه در مصرف سوخت به عدد معقول ترکیبی 10.7 در 100 کیلومتر دست پیدا می‌کند که با وجود باک 65لیتری می‌توان از بابت نیازنداشتن به سوخت‌گیری در مسافت‌های متوسط اطمینان حاصل کرد.برای متوقف‌کردن این خودرو با وزن 1.6 تن، چرخ‌ها به ترمزهای دیسکی خنک‌شونده در جلو و دیسکی در عقب مجهز شده‌اند. همچنین به منظور ارائه‌دادن سواری نرم و دلپذیر این خودرو به تعلیق مستقل جناغی دوبل در عقب و اتصالی چند نقطه در جلو مجهز شده است. البته سیستم نیمه‌الکتریکی ترمزهای این خودرو، در نسل بعدی با همان مدل سنتی هیدرولیک جایگزین شد. در حوزه‌ی طراحی داخلی شاید بتوان گفت که ترکیبی از خطوط منحنی و صاف ترکیبی زیبا و موزون را در داشبورد ایجاد کرده است؛ همچنین استفاده از جنس بسیار مرغوب، لمس‌کردن داشبورد را لذت‌بخش می‌کند. البته در این سری پیچیدگی‌هایی ناشی از تعدد کلید‌های موجود سیستم صوتی و تهویه احساس می‌شود ولی حتی این پیچیدگی نیز موزون و زیباست.در مورد فضای پا هم می‌توان گفت که فضای پای معقولی برای سرنشینان جلو و عقب وجود دارد که راحتی آنان را حتی برای مسافت‌های طولانی تضمین می‌کند. در مورد فرمان، اولین چیزی که جلب توجه می‌کند، دکمه‌های کنترلی مینیمالی روی آن است که می‌توان گفت در سطح بسیارخوبی قرار دارد و از گیج‌شدن راننده جلوگیری می‌کند. درکل اگر بتوانیم از ایرادهایی که در برخی از نمونه‌های ترمز و کامپیوتر وجود داشت بگذریم، به خودرویی نیمه‌لوکس که در سطح بسیار مناسبی از امکانات و عملکرد فنی و راحتی داخلی می‌رسیم. 

مقدمه

برای بیش از بیست سال، مرسدس بنز کلاس E یکی از موفق‌ترین و محبوب‌ترین خودروهای سایز متوسط سدان لوکس بوده است. برای بسیاری از خریداران، کلاس E نمایانگر خودرویی است که به شکل ایده‌آلی بین مدل‌های ارزان‌تر کلاس C و مدل‌های مجلل و گران کلاس S قرار گرفته است. ناگفته نماند که خودروهای حاضر E-Class که برای آخرین بار در سال 2003 بازطراحی شدند، بیش از یک میلیون خریدار را در سرتاسر جهان به خود جذب کردند. چنین محبوبیتی در یکی از رقابتی‌ترین بازارها نشان‌دهنده‌ی این حقیقت است که خرید یک مرسدس بنز E-Class درست به همان اندازه که برای کمپانی سازنده سودآفرینی می‌کند، برای خریداران هم ارزشمند خواهد بود.

طراحی داخلی

مرسدس بنز E240 مدل 2008 فضای کابین بسیار جاداری را برای پنج سرنشین فراهم می‌کند. پوشش‌ها و سطوح داخلی بسیار نرم و باکیفیت بوده و ترکیب آن‌ها با قطعه‌های چوبی ظریف، قسمت‌های کرومی و بخش‌های چرمی پنل‌های در حس مجللی را به کابین E240 بخشیده است. شاید کابین مرسدس بنز E-Class مشابه جگوار XF مدرن یا مانند بی ام دبلیو سری 5 راحت نباشد اما کاملاً اصیل و مجلل است. ستون‌های جلوی خودرو به نحوی طراحی شده است که میدان دیدی فوق‌العاده از مسیر روبه‌رو را برای راننده فراهم می‌کند.

با این حال، راننده برای تنظیم صندلی و فرمان خودرو آنقدرها هم دستش باز نیست. صفحه کیلومتر خودرو با ابزارهای اندازه‌گیری آنالوگ به راحتی قابل خواندن است اما عملکرد سیستم‌های مرتبط با رابط کاربری کهنه‌ی COMAND حتی با صرف زمانی برای کارکردن با آن پیچیده است. فضای صندلی‌های عقب خودرو همچنین برای دو سرنشین بزرگسال کافی به نظر می‌رسد. در شب، اتاق مرسدس بنز از نورپردازی ملایم و زیبایی بهره می‌برد.

راحتی خودرو

داشتن یک مرسدس بنز E240 برای سفرهای طولانی و مسافت‌های بلند نعمت بزرگی است! در داخل این خودرو نه تنها دست اندازهای مسیر را حس نخواهید کرد که حجم زیادی از سر و صدای محیط و جاده هم به خوبی توسط عایق‌های صوتی جذب می‌شود. امکانات رفاهی از جمله سیستم تهویه‌ی مطبوع خودکار و شیشه‌های برقی بر روی این مدل به صورت استاندارد وجود دارند و تجهیزاتی نظیر قابلیت تنظیم پشتی‌های کناری صندلی و ماساژور صندلی‌ها به صورت سفارشی بر روی این مدل قابل استفاده هستند.

عملکرد و پیشرانه‌ی خودرو

مرسدس بنز E Class گستره‌ی وسیعی از پیشرانه‌های مختلف را در اختیار خریداران خود قرار می‌دهد که از پیشرانه‌های بنزینی چهار سیلندر خطی (I4) تا پیشرانه‌های دیزلی (گازوئیلی) هشت سیلندر V شکل (V8) را شامل می‌شود؛ پیشرانه‌هایی که علاوه بر قدرت و گشتاوری مناسبی، سفرهای طولانی را برای شما راحت می‌کنند. مرسدس بنز E240 یکی از سری پیشرانه‌های Mercedes-Benz M112 با کد E26 را مورد استفاده قرار می‌دهد. این پیشرانه‌های بنزین‌سوز قدرتمند در سال 1998 و به عنوان اولین پیشرانه‌های مرسدس بنز با آرایش شش سیلندر V شکل (V6) معرفی شدند. مدتی بعد از معرفی این سری، پیشرانه‌های M113 هم به عرضه رسیدند که از آرایش V8 برخوردار بودند.

پیشرانه‌ی 3.0 لیتری (2597 سی سی) این مدل قابلیت تولید حداکثر توان 130 کیلووات (177 اسب بخار) در دور موتور 5700 دور بر دقیقه و حداکثر گشتاور 240 نیوتن متر در 4500 دور بر دقیقه را دارد. در کنار این پیشرانه، مرسدس بنز E240 از یک گیربکس اتوماتیک پنج سرعته و قابلیت چهار چرخ محرک مرسدس بنز موسوم به فرماتیک (4MATIC) هم بهره می‌برد. با کمک این پیشرانه، E240 می‌تواند صفر تا صد کیلومتر بر ساعت را در 10.6 ثانیه سپری کرده و به حداکثر سرعت 233 کیلومتر بر ساعت برسد. مصرف سوخت این مدل به ازای هر 100 کیلومتر رانندگی در شهر 14.8 لیتر، در بزرگراه 7.8 لیتر و مصرف سوخت ترکیبی آن 10.6 لیتر است.

تجربه‌ی رانندگی

اگر چه رانندگی با مرسدس بنز E240 بسیار رضایت‌بخش است اما زمانی که بحث هندلینگ (هدایت‌پذیری) خودرو به میان می‌آید، شاهد ضعف‌هایی نسبت به سایر رقبا از جمله بی ام دبلیو سری 5 یا آئودی A6، هستیم از جمله‌ی آن‌ها می‌توانیم به چرخش بیش از حد بدنه و دقت پایین فرمان در کنترل خودرو اشاره کنیم. علاوه بر این، یکی از ناامیدکننده‌ترین قسمت‌های خودرو را می‌توان سیستم کنترل ترمز سنسوترونیک (SBC) آن دانست. این سیستم ترمز الکتروهیدرولیکی با همکاری دو شرکت آلمانی دایملر و بوش طراحی شده است و در کنار کارآمدی خود، مشکلات بزرگی دارد.

این سیستم کامپیوتری هیچگونه ارتباط مکانیکی با ترمزها ندارد و این مسئله باعث می‌شود تا حس واقعی ترمز کردن آنطور که باید به راننده منتقل نشود؛ در نتیجه راننده برای اینکه بتواند خودرو را متوقف کند، بایستی فشار پای خود را بر روی پدال ترمز به طور پیوسته تغییر دهد. در صورت خرابی کامپیوتر خودرو، سیستم SBC مشابه یک سیستم ترمز هیدرولیکی عمل می‌کند اما مسافت ترمز خودرو بیشتر از گذشته خواهد شد، همچنین در صورت خرابی پمپ‌ها، مخزن پرفشار قابلیت بازیابی فشار لازم جهت متوقف‌کردن الکتریکی خودرو را دارد.

تست ایمنی خودرو

مرسدس بنز E-Class در تست‌های تصادف موسسه‌ی ایمنی بزرگراه‌های آمریکا (IIHS) امتیازات بالایی را بدست آورده است. عملکرد خودرو در بخش تصادفات نیمه‌ی جلوی خودرو فوق‌العاده و موفق به کسب امتیاز «خوب» (Good) شده است. در این برخوردها، احتمال آسیب‌دیدگی قسمت‌هایی چون سر، گردن، قفسه‌ی سینه و پاها بسیار کم گزارش شده است. در بخش دیگر این تست‌ها، یعنی برخوردهای جانبی، عملکرد کلی خودرو در حد امتیاز «قابل قبول» ارزیابی شده و احتمال آسیب دیدگی قسمت‌هایی از جمله قفسه‌ی سینه و پا در این برخوردها وجود دارد؛ هر چند آسیب بخش‌های مثل سر و گردن دور از انتظار است.

در مصاف رقیبان

مرسدس بنز E-Class با بازه‌ی وسیعی از پیشرانه‌ها و مدل‌های مختلف خود می‌تواند سلیقه‌ی هر قشر و گروهی از خریداران را مهیا کند؛ با این وجود نمی‌توان کلاس E را خالی از اشکال دانست. به عنوان نمونه، خودروهای کلاس E گران هستند، البته نه از نوع گرانی کلاس S، اما همچنان می‌توان آن‌ها را گران دانست به خصوص اگر قرار باشد آن را با رقیبان ژاپنی در بازار مقایسه کنیم. علاوه بر این، رابط کاربری خودرو تا حد زیادی قدیمی شده و در مقایسه با سیستم‌های مدرن موجود در بازار رنگ می‌بازد. اما به طور کلی، مرسدس بنز کلاس E در رتبه‌ی بسیار بالایی قرار می‌گیرد، حتی در بازاری که رقبایی افسانه‌ای مثل آئودی A6، بی ام دبلیو سری 5، اینفینیتی M و لکسوس GS جای گرفته‌اند. در این کلاس فوق‌العاده رقابتی، مرسدس بنز E-Class مدل 2008 با حفظ توانمندی‌های گذشته‌ی خود همچنان یکی از گزینه‌های قابل توجه این کلاس باقی مانده است.

جمع‌بندی

مرسدس بنز E240 به هیچ عنوان خودرویی ارزان نیست! قیمت این خودرو بیشتر از سایر رقیبانش در این کلاس به شمار می‌آید. اما با این تفاسیر، ترکیب فوق‌العاده‌ی پویایی رانندگی با امکانات ایمنی و تجهیزات رفاهی لوکس متعدد آن را به گزینه‌ای غیرقابل‌انکار در مصاف با رقیبانش تبدیل می‌کند. کلیشه‌ی معروفی در این زمینه وجود دارد که هر چه بیشتر خرج کنید، گزینه‌های بهتری را به دست می‌آورید. هر چند این جمله همیشه صحیح نیست، اما در رابطه با مرسدس بنز E240 باید گفت که این خودرو به هیچ عنوان خریداران خود را ناامید نخواهد کرد.